Het is niet gewoon een adrenaline boost of een mega kick door iets, het is een gevoel dat alles is zoals het moet zijn: in ontwikkeling, steeds evoluerend, in de richting van harmonie, zelfs wanneer het groeien gepaard gaat met donkere en moeilijke perioden. 

Dualiteit transformeert tot éénzelfde medaille, in plaats van twee verschillende kanten: je hebt stress nodig om echte overggave te ervaren, je hebt pijn nodig om je ware levensdoel te begrijpen, en donker wordt licht simpelweg door erop te schijnen, telkens weer opnieuw.  

Het leven aanvaarden, alles ervan, omdat het de evolutie weerspiegelt waar we allen zo naar verlangen.

Dat is échte levendigheid, en het bevrijdt ons, van kop tot teen, en helemaal naar binnen. 

 

Ilse Scheers, mei 2016, volle maan